Η επιλογή ενός RC αεροπλάνου είναι μια συναρπαστική υπόθεση, το όνειρο κάθε ερασιτέχνη μοντελιστή. Είναι, όμως, και δύσκολη γιατί υπάρχουν πολλά διαφορετικά μοντέλα, τεχνικά χαρακτηριστικά και πολλά διαφορετικά παιχνίδια. Εδώ θα ασχοληθούμε με τα μοντέλα που είναι πιο κατάλληλα για αρχάριους.
Το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένα τέτοιο παιχνίδι είναι η αντοχή. Το αεροπλάνο θα πετάξει αλλά θα πέσει κιόλας παθαίνοντας ζημιές. Αυτό είναι συνήθως αποτέλεσμα της αδεξιότητας -όλα τα μοντέλα αεροπλάνων είναι ικανά για πτήση- και γι’ αυτό υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία από εκπαιδευτικά αεροπλάνα, όπως άλλωστε και στην πραγματική αεροπλοΐα.
Αυτό το τσεκάρουμε με την ένδειξη RTF (Ready To Fly) στη συσκευασία και πάντα σε συνεννόηση με κάποιον πωλητή, γνώστη ή φίλο που έχει ασχοληθεί με το χόμπι.
Ακόμα, όμως, και η επιλογή ενός αεροπλάνου για αρχαρίους έχει τα μυστικά της. Τα πιο σταθερά αεροπλάνα είναι τα high – wing, αυτά δηλαδή που έχουν τα φτερά πάνω από την άτρακτο. Το κλαστικό παράδειγμα είναι το high-wing μονοκινητήριο αεροσκάφος, όπως οι διάφορες παραλλαγές του πραγματικού Piper. Με ένα τέτοιο μπορούμε να μάθουμε τους βασικούς ελιγμούς και να μπούμε ομαλά στον κόσμο του αερομοντελισμού χωρίς να καταστρέψουμε τον εξοπλισμό μας.
Για την ακρίβεια, οι πιο δημοφιλείς επιλογές είναι τα μοντέλα των πραγματικών Piper και Aeronca που είναι εκπαιδευτικά αεροπλάνα και είναι σχετικά εύκολα στην πτήση. Η ιδέα είναι, σε πρώτο βαθμό, να μάθουμε τη λειτουργία των πηδαλίων ανόδου-καθόδου και του ουραίου πτερυγίου. Εδώ υπάρχουν δύο επιλογές τα “scale” και τα “semi-scale”. Οι όροι αφορούν το επίπεδο εξομοίωσης των χαρακτηριστικών της πτήσης. Τα “semi-scale” είναι πιο εύκολα και πιο παιχνίδια, ενώ τα “scale” έχουν το κάτι τις παραπάνω.
Κάτι που θα δούμε να αναγράφεται σε πολλές συσκευασίες είναι το SAFEtm που είναι μια τεχνολογία σταθεροποίησης. Είναι βοηθήματα για να αποφεύγονται οι λάθος χειρισμοί και οι προσκρούσεις στο έδαφος που όπως είπαμε κοστίζουν. Η τεχνολογία SAFE δίνει στον χειριστή τρεις επιλογές. Στο beginner mode περιορίζει το εύρος των κλίσεων για να μην έρχεται το αεροπλάνο σε κατάσταση απώλειας στήριξης ενώ το επαναφέρει όταν τα χειριστήρια έρθουν στο ΄”νεκρό”.
Στο experience mode αίρονται όλοι οι περιορισμοί και το αεροπλάνο μπορεί να πετάξει κανονικά με όλο το εύρος των χειρισμών που δίνει το μοντέλο. Όπως είναι αναμενόμενο υπάρχει και μια ενδιάμεση ρύθμιση που λέγεται intermediate mode που βοηθάει σημαντικά στην εξέλιξη των ικανοτήτων μας. Ιδανικά, ξεκινάμε με όλα τα βοηθήματα ανοιχτά και πλήρη ηλεκτροκτονικό έλεγχο και σιγά σιγά ανακτούμε τον έλεγχο ώστε να μάθουμε να πετάμε ασφαλώς.
Κάτι που επίσης θα φανεί χρήσιμο, ειδικά σε δύσκολες συνθήκες πτήσης, είναι η τεχνολογία AS3X™ που διορθώνει στιγμιαίες αποκλίσεις που προκαλούνται από ρεύματα αέρα και κατά κάποιο τρόπο εξομαλύνει την πτήση.
Εδώ μπαίνει η κλασσική συζήτηση που μπαίνει και στην πραγματική αεροπλοΐα: Ποιος πετάει το αεροπλάνο; Υπάρχουν μοντέλα, ειδικά τα πιο ακριβά, που μπορούν να προσγειωθούν με το πάτημα ενός κουμπιού. Προφανώς, αυτά τα μοντέλα περιέχουν ειδικούς αισθητήρες και πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά. Πολλοί επομένως υποστηρίζουν ότι έτσι δεν μαθαίνει να πετάει κανείς, απλά πατάει τα κουμπιά και έχει μια λανθασμένη αίσθηση ασφάλειας. Αν είμαστε αποφασισμένοι ότι ξεκινάμε και προχωράμε μόνοι, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε και τις δύο τεχνολογίες γιατί τα λάθη και τα απρόοπτα κοστίζουν αρκετά.
Όπως είναι προφανές, στα εκπαιδευτικά μοντέλα δεν υπάρχουν πτερύγια κλίσης, trims, και flaps. Το αεροσκάφος πάει πάνω κάτω, αριστερά δεξιά και γρήγορα-αργά. Αυτό χαρακτηρίζεται ως τρικάναλο μοντέλο και είναι η ιδανική επιλογή για να ξεκινήσουμε.
Κάτι που θα βρουν μπροστά τους πολλοί φιλόδοξοι αερομοντελιστές είναι το θέμα του μεγέθους. Η αλήθεια είναι ότι είναι πιο εύκολο να μάθει κανείς σε μεγαλύτερα μοντέλα γιατί είναι πιο σταθερά στην πτήση τους και δεν επηρεάζονται τόσο πολύ από τον άνεμο. Τα μεγαλύτερα μοντέλα, ωστόσο, είναι και πιο ακριβά. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αγοράσουμε το μεγαλύτερο μοντέλο, στα πλαίσια του budget μας και χωρίς να γίνουν υπερβολές. Ένα rc αεροπλάνο μεσαίας κλίμακας είναι ιδανική επιλογή και κάτι που μπορούμε δώσουμε ως δώρο κάποια στιγμή που δεν θα το χρειαζόμαστε.
Σε ότι αφορά τον κινητήρα, οι μπαταρίες ιόντων λιθίου – πολυμερών έχουν αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Πλέον τα ηλεκτρικά μοτέρ μπορούν να δώσουν αρκετή ισχύ με πολύ μειωμένο βάρος και είναι η συνηθισμένη επιλογή σε αυτή την κατηγορία. Εδώ μπαίνει και ένας νέος όρος, τα Power type μοντέλα, που ρίχνουν πολύ το κόστος σε σχέση πάντα με τους κανονικούς κινητήρες καυσίμου. Τα power μοντέλα είναι ιδανικά όταν το budget είναι χαμηλό αλλά οι φιλοδοξίες μεγάλες.
Mια ασυνήθιστη επιλογή αλλά ταιριαστή επιλογή για αρχαρίους είναι τα pusher που έχουν την έλικα πίσω από τα φτερά (σπρώχνει το αεροπλάνο). Είναι σταθερά, έχουν πολύ καλά πτητικά χαρακτηριστικά και ένα αναπάντεχο πλεονέκτημα: Κάτι που κάνουν πολλοί ερασιτέχνες είναι η τοποθέτηση μιας action camera ώστε το αεροπλάνο να καταγράφει την πτήση αφού δεν υπάρχει η έλικα να το εμποδίζει.
Και πάμε τώρα στην πραγματικότητα: Τα rc αεροπλάνα χρειάζονται ανταλλακτικά. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα άλλα είδη μοντελισμού. Επομένως, είναι καλό να επιλέγουμε δημοφιλή μοντέλα, όπως τα μοντέλα των Piper γιατί ξέρουμε ότι θα βρούμε ανταλλακτικά στο διαδίκτυο ή στα εξειδικευμένα καταστήματα. Καλό είναι να μείνουμε σε διαδομένα υλικά κατασκευής όπως ο αφρός και το πλαστικό αντί για το μέταλλο και το ξύλο ώστε να είναι πιο εύκολη η επισκευή και να αντέξει η κατασκευή περισσότερα χτυπήματα.
Με τα RTF, όπως είπαμε, θα συνηθίσει το μυαλό και τα δάχτυλα τις κινήσεις του αερομοντελισμού. Τότε μπορούμε να πάμε σε πιο «νευρικά» μοντέλα που σίγουρα προσφέρουν μεγαλύτερες συγκινήσεις. Ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα είναι τα τετρακάναλα RTF που διαθέτουν και πτερύγια κλίσης ώστε να μάθουμε το χειρισμό των αεροπλάνων και τις πιο σύνθετες μανούβρες (αυτές τις απότομες στροφές με κλίση που βλέπουμε στις ταινίες.)
Και τέλος πάμε στα χειριστήρια. Εδώ είναι αρκετά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε.
Όπως με πολλά είδη τεχνολογίας, το πιο απλό και μηχανικό χειριστήριο είναι το καλύτερο. Φυσικά, το χειριστήριο έρχεται μαζί με το αεροπλάνο αλλά, πολλές φορές, θα πρέπει να έχουμε το νου μας να διαλέξουμε ένα ακριβότερο μοντέλο με καλύτερο χειριστήριο παρά το απολύτως οικονομικό. Γιατί ενώ διαφημίζονται τα χαρακτηριστικά πτήσης κάποιοι κατασκευαστές κάνουν οικονομία μειώνοντας το κόστος του χειριστηρίου με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να έχει πολλές δυνατότητες που εμείς όμως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε.
